czynna od poniedziałku do piątku w godzinach 11.00-17.00
13.02.2015
I.Ł. Pański rodowód artystyczny jest bogaty i zróżnicowany. Oprócz czysto artystycznego ma Pan również przygotowanie pedagogiczne i humanistyczne. Jaki ma to wpływ na Pańską obecną aktywność zawodową?
A.B. Akademię Sztuk Pięknych (wówczas PWSSP) kończyłem
w Gdańsku, Wyższą Szkołę Pedagogiczną w Warszawie, a Studia Podyplomowe – Etykę na Uniwersytecie Gdańskim, ale mój zawód to malarstwo i ono najbardziej leży mi na sercu. Dodatkowo jeszcze uczę w szkole: w liceum historii sztuki,
a w gimnazjum plastyki. Daje mi to dużo satysfakcji, choć czasem trzeba traktować szkolne relacje dość ostro, bo nasza młodzież, jak wiadomo, twierdzi, że nic im nie jest potrzebne. Żeby zapewnić młodym ludziom niezbędny poziom wiedzy i kultury, szerokie przygotowanie jest bardzo przydatne.
I.Ł. Ja również uczę w szkole i znam te problemy, więc przyjemniej będzie wrócić do tego, co zależy tylko od nas, artystów – czyli własnej twórczości. Czy próbował Pan nadać tytuł obecnej wystawie?
A.B. Wielokrotnie nazywałem swoje wystawy jakimś tytułem i zastanawiałem się nad nazwaniem tej w Galerii ZPAP, ale nie zdecydowałem się aby to zrobić. W tym wypadku uważam, że – malarstwo – wystarczy.
I.Ł. Rzeczywiście, obrazy są dosyć zróżnicowane. Mamy tu abstrakcje, figuracje oraz połączenie jednego
z drugim na zasadzie kolażu. W niektórych jest synteza światła i koloru, co daje efekt płaskości, w innych mamy sugestię przestrzeni. Jaki okres obejmują te prace?
wernisaż 23.03.2015, godz. 18.00
wystawa czynna do 22.04.2015
Rita Stashulionak należy do wąskiego grona artystów współczesnych stosujących czasochłonną technikę tempery na desce, używaną powszechnie do momentu wynalezienia farby olejnej w XV wieku. Rita pracuje w tej technice od ponad dziesięciu lat, to jest od czasu, gdy zakochała się w tym starożytnym medium podczas studiów.
W swojej pracy łączy sprawdzone warsztatowe techniki i solidne artystyczne rzemiosło z nieustannym eksperymentowaniem. Artystka lubi aspekt rzemieślniczy swojego fachu. Jest on wręcz nieodzowny
w malarstwie temperą jajową: przygotowanie i nakładanie gesso na deskę, mieszanie pigmentów i emulsji jajowej, stosowanie cieńszych laserunkowych warstw farby - to wszystko wymaga czasu, doświadczenia
i cierpliwości, a jednocześnie ma w sobie wspaniałą energię i skłania ku medytacji, pogrążając autora w stanie mistycznego dialogu z malarzami z przeszłości.
wernisaż 16.02.2015, godz. 18.00
wystawa czynna do 18.03.2015